Bu obrazların bəzi sözləri, fikirləri hətta atalar məsəlinə çevrilir, indi də işlənir...
Aşıq Ələsgərin ata ocağında Ələsgər, Salah, Xəlil, Məhəmməd qardaşları və iki bacısı Fatimə, Qızxanım var idi.
Atam bu dağların vurğunu idi, Qaxın dağlarını dəlicəsinə sevirdi.
Bir dəfə gecədən xeyli keçmişdi, aylı, ulduzlu, gözəl bir gecə idi.
Mən onları bir cüt əkiz qonur dəryaların baxışından bəxtəvər edirəm. Bilirsən, indi onlar nə şirinlikdə oldu?
Mənə kim dedi ki, günaha qul ol, Özüm öz taxtımı devirdim, pəri.
Qış gəlmişdi. Qar qapının ağzını almışdı.
Mahirə Nağıqızının "Mənim çəkmələrim" hekayəsi haqqında qeydlər
Jan-Pol Sartrın "Yəhudi problemi" kitabı 1965-ci ildə Türkiyədə çap olunub.
70 yaşı artıq vurdum başa. Taleyimdən çox razıyam. Uşaqlıqda əziyyət çəksəm də, ailəliklə dağlıq rayonda kasıb...
Sahilə düşəndə ürəyinin yarısını, ruhunun isə tamamını gəmidə "UNUTMAYANLARA" dənizçi deməzlər.
"İstəkanın qırılsın, Çayın yerə dağılsın".
“Bir xəyal dolaşır xaraba kəndi”
Yolun hər iki tərəfi göz işlədikcə şoranlıq və kimsəsizliyi ilə yorucu təsir bağışlayırdı. Göylə yerin birləşdiyi...
Xəyal sinəsini kürsüyə gərib, Qəlbimin səsinə qulaq asandan, Açıb yaxasını şeir dəftərim,...
Doğru yolu bilər müdrik böyüklər...
Mən bu gün o qədər yol qət etmişəm...