Özünüqoruma instinkti sağ qalmağa kömək edən ən mühüm mexanizm adlandırıla bilər. Qorxu, müdafiə reaksiyası olaraq, mümkün ətraf mühit təhlükələri ilə təmasın qarşısını almağa xidmət edir və insanın təhlükəsizliyinə zəmanət verir. 

Paralel.az Lent.az-a istinadən xəbər verir ki, hündürlük, qaranlıq, ilan və hörümçək qorxusu təkamüldə dərin köklərə malikdir və insanları potensial təhlükələrdən qorumaq üçün təbii seçim yolu ilə inkişaf etmiş özünüqoruma mexanizmləri ilə əlaqələndirilir.

Akrofobiya (yüksəklik qorxusu)

Hündürlükdən yıxılma adətən ciddi xəsarət və hətta ölümlə nəticələnir. Buna görə də yüksək yerlərdən qorxan insanların sağ qalma ehtimalı daha yüksəkdir. 

Niktofobiya (qaranlıqdan qorxma)

İbtidai insanlar üçün gecə "təhlükə" sözünün sinonimidir, çünki qaranlıqda insanın görmə qabiliyyəti azalır və yırtıcılar yatmır. 

Odiofobiya (ilan qorxusu) və araxnofobiya (hörümçəklərdən qorxma)

İlan və hörümçəklərin təhlükəsi onların potensial toksikliyidir. Yeri gəlmişkən, bu qorxular bir dəfədən çox tədqiqat obyekti olub, nəticədə insanların ilan və hörümçəklərin şəkillərini digər obyektlərlə müqayisədə tez tanıdığı məlum olub. Bir daha bu təhlükələrdən qaçmaq üçün fitri neyrobioloji meyldən danışır.