Asılıb (şeir) - Zöhrab Mehdi
Asılıb
...Adamlar ayaqlarından,
ağaclar kökündən asılıb.
Dənizlər dibindən,
dağlar təkindən asılıb.
Bura bir edam meydanı.
Kimi cəfasından, kimi səfasından...
Asılıb...Asılıb...Asılıb -
böcəklər... Quşlar... yuvasından.
Doğulanlar beşiklərindən,
ölənlər gorundan asılıb.
Hamı, hər şey -
bir Tanrı torundan asılıb.
( ...Toxun bacarırsan, toxun...
Odur, hər tərəf Göy üzü. )
Göy üzündən asılıb -
Mın illərdi - bax, Yer özü!
Müəllif: Zöhrab Mehdi
Paralel.az